| |
 |
21 febrewary om 15:49 |
| |
Onder de lantearnpaal an de Westersingel
Amearikaans, onteugensęchlek. Gelikte daanspaskes, helemaal waar. Prima perfňrmers, seker wete. En tňch én tňch, de fonk wú gisteravend nyt écht overspringe tussen de Streetlampsangers út de U.S.A. en ut Súdwesthoekpúblyk in Theater Sneek. Tegare met un gelegenheidsband fňrme Michael Cunio, Michael Ingersoll, Christopher Kale Jones en Shonn Wiley de groep Under the Streetlamp.
Goëd begripe ik hew un nofleke avend had en met mij nňch su’n 325 besoekers, mar om nou te sęgen dat we met mekaar út oans dak gaan binne is overdreven. ‘ Under the Streetlamp ’ het un missy, de múzyk út ut ‘ Amarican Radio-Songboek ’ fan de jaren 1950, ’60 en ’70 un renaissance te geven.
Herkennning is hierbij úteraard un sleutelwoard. Ik ben geboaren in 1954 en dy herkenning was hier en dęr ok seker anwezech. Mar ik miste gisteravend the Beatles om mar us wat te noemen, foar mij waren der te min metsingers. Węr bleef befoarbeld ‘ Hey Jude ’?
An ut públyk lach ut gisteravend seker nyt, dat wú wel metsinge en metklappe. Dat gebeurde dan ok bij un evergreen as ‘I’m believe ’. Gaan nou even deur docht ik dan, mar dan fňlgde wear un ballad. Niks mis met en seker nyt at Jones dat met syn tenorstem fertolkt, mar ut sfearke fan boven op’e stoelen ferdween dan wear as sneeuw foar de son.
F’ral na de pauze fiel ut mij allemaal wat teugen. Oké ut tapdaansen fan Shonn Wiley het wel wat mar ik kom der nyt foar út myn stoel. En ik sit nyt te wachten op un Amearikaan dy’t sunoadech un flauwe mop in ut Nederlaans fertelle mut. Terecht dan ok dat un frou, twee stoelen foar mij, riep ‘ en nou mar even rocke nyt jonge! ’
De band dy’t ‘ Under the Streetlamp ’ gisteravend begeleide fon ik wel fantastys. Stuk foar stuk rasmúzikanten. Opfallend dat de band, dy’t pas foar de derde kear in dizze samenstelling ut kwartet lead-sangers begeleide, nňch even allienech deurspeulde toen the boys al in de foyer stonnen!
Dat the boys út de Joes Es Ee na afloop fan ut konsert ut públyk letterlek útgeleide deed had wel wat! En dat Nederlaanse frouwen dry kear túte hadden se al earder in de gaten, wat dat gebeurde ok tidens ut optreden.
|
| |
