| |
 |
24 april om 16:39 |
| |
Bij- & skeldnamen
Ut was eargister un prachtavend met Ruurd van der Berg over de Sneker stadstypen út de foarege en ok nňch un stukje dizze eeuw. Ut ging nyt allienech over de stadstypen ( wie is un stadstype in ut algemeen en wat kenmerkt un Sneker in ut bysonder? ) mar ok over bij- & skeldnamen.
Foaraf benadrukte Ruurd van der Berg met klem dat ut syn bedoëling absolút nyt was om minsen te kwetsen. Su’n opmerking foaraf geeft al an dat ut soms ferrekte gefoëlech lęge kan as ut over bij- & skeldnamen gaat. An de andere is ut ok su dat júst dy namen de spiegel fan ut stadse leven binne. Faak ok fraaie anekdoates, dy’t in de loop fan de jaren hieltyd mear inkleurd wurde.
De measte bij- & skeldnamen, ik durf ok wel te skriëven fan spotnamen, ontstonnen deur ut werk ňf ut beroep fan de man ňf frou, ňf júst ut nyt hewwe fan werk. Ut straatleven, fysike eigenaardechheden, krupsy’s, gebrek ňf afwiking. Mar ok wel útspraken, gedrach en/ňf kleding. Wat ok nyt onfermeld mach wurde is ut regelmatege kafébesoek. ‘Altyd in de loarum is o kun geregeld leven nou?! ’
Ruurd van der Berg haalde dinsdachavend Gerben van der Hoek ok an. ‘ Gekke Gerben ’, su wurdde hij andúden. Sit helemaal gyn kwaad in, ňf tňch?
Op Facebook sach ik gister un fraach foarbij kommen ňf iemand Gerben syn achternaam ok wist. Bij dizzen: Van der Hoek, en Fokke was syn broer.
Gerben leefde tussen twee útersten. De weareld was foar hem wit en Swart. Swart, dat waren wij rňtjonkjes dy roepten dat syn sabeare honnen nyt bestonnen. Wit, dat was Gerben syn moeke, dy’t der frede met fonnen had dat Gerben altyd un kyn bleef en su ok met hem omging.
Gerben had syn eigen skillewyk. Foar de kar lope syn sabeare honnen. Gerben siët se allienech. Gyn harses kan dy honnen siën omdat se doadeenfoudech nyt bestaan. Om de beesten an te porren liep Gerben de swipe klappe. Dan wúden dy honnen wel drave en Gerben dus ok! Gerben leefde in un droomweareld. Gelukkech waren der naast dy rňtjonges ok minsen dy’t syn honnen wel priesden en syn moeke. Un Gouden frou mut dat weest hewwe. Se timmerde eigenhandech un honnehňk naast de deur fan har húske op ut Somerrak.
Avens at Gerben thús kwam gaf Gerben de honnen onderdak en sette un bak met freten del. En elke avend, at Gerben al lang te slapen lach, goaide moeke ut freten fut.
De fňlgende mňrren sach Gerben, groat kyn fan 50+, dat ut freten wear lekker smaakt had. Su begon hij en de honnen de dach wear goëd!
Gerben, Fokke, Frekie, Lange Sietze, Koetje Boe, Groate Bauk en noem al dy andere pareltsjes fan de stad mar op. Ik hew jum al lang fastleid in un tal fan fersen, papieren monumentsjes,.mar ik sú der ok helemaal gyn beswaar teugen hewwe dat der us un straat ňf plein naar jum fernoemd wurde. Want jum hewwe de geskiedenis fan de stad met bepaald.
En dat kan ik fan un soad hotemetoaten nyt sęge dy't wel un straatnaambňrdsje ňf standbeeld kregen hewwe, tňt op’e dach fan fandaach!
|
| |
