| |
 |
3 mei om 12:02 |
| |
Die avond in Sneek met Ivo Niehe
In ‘ Die avond in Parijs ’, de zevende theatershow van Ivo Niehe rekent de Tv-persoonlijkheid op geheel eigen wijze af met de azijnpissers die hem zijn succes na een optreden in de Franse hoofdstad misgunden. Dat was in oktober 2011. Twee jaar later is er genoeg zelfreflectie bij Niehe als hij terugblikt op die bewuste avond in Parijs die hij na afloop omschreef als ' een unaniem belachelijk succes'. Hij heeft er ook van geleerd dat het ietsje pietsje bescheidener kan oftewel 'dat minder juist meer kan zijn.'
Ik heb gisteravond een heerlijk ontspannen avondje theater met Niehe gehad. Niet dat de vonken er nu afspatten, maar het was gewoon relaxt om bij Ivo op het pluche van de theaterstoel te zitten. Ivo Niehe is geen superzangtalent, maar dat weet hij zelf om de drommel wel. Hij danst als een houten Klaas over het podium, waardoor het bijna aandoenlijk wordt. Of was Niehe gisteravond gewoon moe?
Hoe dan ook, aan alles is te zien dat deze theaterman geniet van wat hij doet en dat kwam bij mij goed binnen. Waarom zou je niet mogen zeggen dat je succes hebt met de dingen die je doet. Waarom moet er altijd en immer mensen jou het succes misgunnen.
De voorstelling begint met een tekenfilm, waarin we Ivo Niehe in een rechtbank zien waarin hij terecht moet staan en de rechter ( Bram van der Vlugt ) vraagt om zijn grote ego een beetje in bedwang te houden. Het weinig verrassende antwoord van Niehe is: „Ik acht de kans klein, meneer.
Ivo Niehe is simpelweg een vakman, die prachtige verhalen vertellen kan. Ik hou van anekdotes en die heeft Niehe bij de vleet, ik slurp dat gewoon op. Als je er niet van houd, blijf je gewoon weg. Klaar uit. Ik vind het prachtig als Niehe zich zelf een spiegel voorhoudt: Op een avond kwam ik op kantoor bij Joop van de Ende en de vrouw aan de balie kondigde mij aan met 'meneer Hans van der Togt is er.' Dat is toch hilarisch?
Net zo grappig als de WC-juffrouw bij een tankstation in de polder: ‘Joh daar hebben we Julio Iglesias’. Toen Niehe hierop reageerde zei de vrouw: ‘ En hij spreekt nog Nederlands ook.'
Mensen hebben in deze jachtige tijd behoefte aan verhalenvertellers en dat is een kunst die Ivo Niehe wel verstaat. Verhalen over de groten der aarde, de Franse presidenten, maar ook over Winston Churchill, een man waar Niehe zich weer aan optrekt. De Britse staatsman werd uitgenodigd voor een premičre door een toneelschrijver, die blijkbaar een hekel aan Churchill had. De toneelman zei tegen Churchill: ' U mag een vriend meenemen. Als u die heeft...' Waarop Churchill antwoordde dat hij die premičre niet kon halen. 'Wel de tweede avond. Als die er tenminste is...'
Raadslid Rinske Poiesz - Zijlstra was gisteravond ook aanwezig: 'Ik ben een groot fan van U meneer Niehe, weet U nog van Uw optreden in Drachten...'
Na afloop van de voorstelling nam Ivo Niehe alle tijd voor zijn fans, gisteravond zo’n 400 mensen schat ik, en zette menig handtekening met opdracht in de uitgedeelde bundels van zich.
|
| |
