|
|
4 mei om 21:17 |
|
Drukbesochte herdenking in Sneek
Onder groate belangstelling is fanavend de dodenherdenking in Sneek houden. Wurdde de herdenking in foargaande jaren ok al goëd besocht, fanavend was ut mear as druk. Ok opfallend feul jeugd! De herdenking gebeurde bij ut oarlňchsmonnement op ut Oud Kerkhof, bij de gedenkstien fan de gesneuvelde Kanadese soldaten in de muur fan de Groate Kerk en bij ut Joadse monnement in de Stadhústún.
Wethouwer Sjoerd Tolsma sprak namens de gemeente SWF de Hollaanstalege ( wie ek in Fryske ferzje ) herdenkingsrede út. Siën hieronder. Namens ut Bogerman, dit jaar adopsyskoal, lazen twee learlingen selfmaakte fersen foar op ut Oud Kerkhof en bij ut Joadse gedenkteken.
Burgemeester Apotheker ferteugenwoardegde de gemeente bij de Kazematten op Kornwerdersand, terwyl raadsleden in de andere dňrpen en steden de gemeente ferteugenwoardegden.
Toespraak wethouwer Tolsma:
Net zoals op veel plaatsen in Nederland en de rest van het Koninkrijk zijn wij straks stil. Stil om te herdenken.
Vandaag, op de vierde mei hier in Sneek, herdenken wij de oorlogsslachtoffers van de Tweede Wereldoorlog, maar ook de slachtoffers van al die oorlogen daarna.
Wij herdenken de mensen die hun leven gaven voor onze vrijheid.
Nog steeds zijn er veel mensen die niet kunnen leven in vrijheid. Zij hebben te maken met uitsluiting en discriminatie om wie ze zijn, wat ze geloven of van wie ze houden.
‘Vrijheid geef je door’ en ‘Wederkerigheid’ zijn dit jaar de thema’s van het Nationaal Comité 4 en 5 mei.
Elkaar echt zien staan, de ruimte geven, respect over en weer, dat is wederkerigheid. Dit betekent niet dat je iedereen even aardig vindt. Sommige mensen zou je zelfs liever niet nog een keer ontmoeten. En dat is prima. Maar, vooraf iemand wegzetten, omdat hij bij een verkeerde groep hoort en niet deugt, is niet goed.
Dat mensen elkaar respecteren is een belangrijke waarde in een vrije samenleving. Je niet hoeven aan te passen aan de meerderheid en jezelf kunnen zijn, dat is vrijheid. Vrijheid bloeit in de ruimte die we aan elkaar geven. Uitsluiting begint klein. Het valt vaak niet eens zo op. Een vooroordeel kan uitgroeien tot uitsluiting, isolatie en uiteindelijk vervolging. Stap voor stap kunnen we langzaam afglijden naar een situatie die niemand voor mogelijk had gehouden. In nazi-Duitsland gebeurde dat voor de Tweede Wereldoorlog ook. Stap voor stap werden joodse inwoners uitgesloten en geďsoleerd. Dit maakte de weg vrij voor de Holocaust.
Zolang een meerderheid niet geraakt wordt door uitsluiting, denken mensen dat het wel wat meevalt, dat het wel voorbijgaat. Het besef van wederkerigheid in een samenleving is dus cruciaal om ervoor te zorgen dat we niet op die gevaarlijke glijdende schaal terechtkomen.
Respect voor elkaar vormt de basis voor de bescherming van de rechten van de mens. Niemand, individu of groep, heeft meer rechten dan een ander. We zijn niet gelijk, maar wel gelijkwaardig. We hebben rechten en plichten ten opzichte van elkaar. Maar écht wederzijds respect laat zich niet dwingen. Het is een kwestie van het respecteren van een ander. En dat is een persoonlijke opdracht aan ieder van ons. Want vrijheid geef je door.
Vandaag staan we twee minuten stil… Stil om alle mensen te herdenken, die hun leven gaven voor onze vrijheid.
Maar ook:
Om stil te staan bij onze eigen rol in de samenleving van nu. Respecteren we de ander écht en zijn we als meerderheid niet blind voor de bedreigingen van minderheden? Want vrijheid is niet iets wat er zomaar is. Vrijheid geef je door.
Tsjalhúzum
Bij ut monnenment was fotograaf Jeroen van der Kallen om de herdenking fast te lęgen. Hieronder syn fotoferslach:
|
|