| |
 |
16 mei om 11:06 |
| |
Pinkstermaandach is ut hier altyd un gekkeboël op de dyk. Fanou acht uur raze de moters foarbij. Om 11 uur folge de earste fytsers. Dúzenden! Elfstedentňcht dus. Dy hele (moter-) fytserij is niks foar mij. Ik hew der eigenlek un bloëdhekel an. Mar ik gun un ander syn plezier. Kollega B., hij woant in ut Elfstedenmekka Bňlsert, fytste un antal jaren leden ňk us de 11-stedentňcht. Tegare met un swager. De mannen hadden hun goëd foarbereid. Avens fan tefoaren hadden se alles al klaar setten. Om fijf uur gingen se fan będ ou. Alles su stil mooglek om frou en kyndes nyt wakker te maken. Ok gyn lichten an. De swager fan B. hat tidens ut fytsen nňchal last fan un smetkňnt en om dat foar te kommen hat ie um, in ut dúster, goëd insmeard. Se binne nňch mar un half uurke an ut fytsen ňf de swager roept B., dat ie nyt mear kan. “Myn kňnt leit in tweeën B.!” B. seit “ bestaat nyt, dou hesty tňch insmeard fanmňrren?”
At swager um diskreet in de berm teruchtrekt en de fytsbroek sakke laat, siët ie dat de binnenkant fan ut onderbroekje helemaal wit is. In plak fan faseline het ie mňrrensfroech in ut dúster de billen insmeard met Prodent Tandpasta! Kyk dan fyn ik selfs un 11-stedentňcht nňch moai!! Nyt om de fytserij, mar om de ferhalen der omheen.
|
| |
