| |
 |
9 november om 12:58 |
| |
Durk Sijbesma I.M.
Dat sat noflek dy saterdachmiddach de elfde ňktober op ut pick-nick bankje op un sonovergoaten Súderspňrtpark Durk! Dat noflek sloech dan f’ral op de angename temperaturen en de sonnestralen dy’t útbundech over ut kunstgras fan ut hoofdfeld regenden.
Ferder foëlden wij oans anders nyt su noflek. Dou met dyn suurstňffleske binnen haanberyk soms puffend naar adem, Stuff met darmkrampen en ik met un behoarlek pynleke ribbekast. “ We binne un steltsje ouwe mannen su at wij hier sitte ”, seidest lachend. Tňch genoaten we fan ut moment dęr sittend op de Hill.
Begin seuventeger jaren fan de foarege eeuw kom ik alle weken bij dij in Restaurant Oly op ut Groatsaan. Nergens sukke moaie Perskes op’e tafel as dęr bij Jelle Oly. In un houten sigarekistke hew ik foar O.N.S. de toto-fňrmulieren út de Noaarderhoek ophaald dy’t ik bij dij inlever. Moai ritueel met allemaal lui út ut Sneker foetbalweareldsje. Bist seuven jaar ouwer as ik, mar foar myn gefoël al un echte menear, sonder dat trouwens te wezen.
Su nou en dan foetbal ik ok wel us met dy in ut roemruchte Fijfde fan O.N.S. Mannen as Bauke Kachel Faber, Fokke Patat en Bauke Algera hewwe ut leven lief, dou trouwens ok. As snňtbongel fan un jaar ňf seuventien foël ik mij dęr thús in dat team.
Later at ik al lang skoalmeester in de Hommerts bin, komst dęr langs op een fan dyn fytstňchtjes en we drinke un bakje en prate 100-út. Yn it Frysk. Dou bist tenslotte ok dňrpsjonge. Ut foëlt fertroud an.
“ Moatst yn desimber wer ris meidwaan oan de D.E.L-wedstriden ”, seist. Ik beloof ut. Un paar maanden later komst bij mij op ’e tribúne fan de Sneeker Sporthal sitten. Ik rust út tussen de wedstriden, in myn oranje shirt. “ Moai datst der wear bij bist! ” Dat sęgen doët mij goëd, ik foël mij dan al wear thús, terwyl ik nňch in de Hommerts woan.
Datselde thúsgefoël geefst myn soan dy’t flak foar ut millennium de overskriëving fan HJSC maar O.N.S. anfraagd het. Hij speult in de A-1 en dou bist as betrokken jeugfoetbalman regelmatech toeskouwer. Uteraard praatstou in ut Frys met de dňrpsjonges. Poeha is dij freemd.
Bij alle hoogte-en dyptepunten fan oans klup kom ik dij de laaste jaren teugen. Ik interview dij as aktyf frijwilleger tidens de legendarise wedstriden teugen Harkemase Boys út en de groate bekerkraker teugen Ajax. Dou bist in dyn element.
En dan wurdt ut dus ňktober 2014. We sitte op dat houten bankje en prate wear. De laaste woarden dy’t ik met dij wissel echoë na astou seist: “ Ut wurdt fanself wear foarjaar! ”
Gistermiddach kom ik fan de Hill en gaan naast dyn foetbalfrynden Hans & Anneke staan. Lęch even myn haan op de arm fan Hans. Steun. We sęge niks, binne stil. Een minút. Foar dij Durk. Rust in frede jonge.
|
| |
