| |
 |
28 mei om 12:08 |
| |
Su mar un saterdachmňrren in mei. Utslape doën ik al jaren nyt mear. Ik lęch op będ. Boven op ut dekbęd. Ik swit fan ut niksdoën. De rúten staan open, wagenwiid. Gelúden pingpňnge binnen. Buurman Ids is druk bezech met ut maken fan kuilbult. Hij sal ňk wel switte. Ik hoar de jonge kraaien in oans skoarstien. Swaluwen binne op muggejacht. Switte swaluwen ňk? Ik gaan fan będ en siën deur ut dakraam un joggende frou. Se swit har ut apelazurus. Eigen skuld. Ut wurdt un warme dach sęge de wearfrouwen en wearmannen. Ut sal wel. Dan hoar ik de klňkken fan de Johannes de Doperkerk lúden. Un dňchter staat foar oans deur. ‘Ik woe jim even fertelle dat ús mem fannemoarn om fjouwer oere stoarn is…’ (Oud- ) Buerfrou Olga is nyt mear. R.I.P. buerfrou, Jou waren un hele unike frou! |
| |
