dagboek > overzicht
Dagboek desember 2014Bekiek hele maand 
 
13 desember om 12:55
 
Węr’t ik dizze week nyt over skreef…





Soms dan hew ik der gewoan gyn nocht an om te skriëven over dingen & gebeurtenissen dy’t mij wel rake. Over ut afskeid fan dy liëve talentfolle Berber as daanslearares. Ik kon ut nyt opbrenge om der naar toe te gaan. Later foëlde ik mij un klojo dat ik der nyt bij was en gúlde ik omdat afskeid nimme sear doët.

Ik hew dizze week nyt skreven over un bysondere ontmoeting met un oud-Sneker dy’t al jaren in Liwwarden woant. Un kearel út een stuk, dy’t froeger maratons liep, bij ut skaatsen un groatenéén was. Un man fan in de seuventech dy’t terminaal is. We hadden mekaar nňch noait earder siën, mar ut foëlde as konnen we mekaar al jaren. Gňdskes nňch an toe wat was dat un moaie ontmoeting tegare met myn Hylper maat A. Dat binne de momenten węr’t ut om draait in ut leven.





De bloopers fan twee SWF-bestuurders liet ik links lęge. De ene dy’t krekt as ik overigens un enňrme technise nitwit is en ferfňlgens ‘ en publiek ’ staat te klunzen węrdeur syn speech hopeloas in ut water falt. De andere bobo dy’t nyt weet wie’t J.P. is. ‘Fijn dat U uw vrou ook heeft meegenomen…’ Kromme toanen!





Wat mut ik nou met opmerkingen fan un Sneker dy’t sware krityk het op ut saanskulpturenfestival op ut Flexaterrein. Ut skynt dat de buren an de overkant last hewwe fan ut útsicht op oranje dekkleden en hekken om ut terrein heen. Nyt in oans foartún dus. Ik foëlde mij achteraf ( al wear ! ) un jan-lul-de-behanger dat ik de krityk nyt parearde deur staan te gaan en te sęgen dat dy Joris Hagting cs der tňch mar moai foar sňrge dat der un moai soadsje toeristen in Sneek komme om ut evenement te besoeken.'





Ik was der fanneweek nyt bij toen meiske Kaandorp, dy’t su’n swaar leven het, ut over oans Sneker Teater had. Ik kreech wel un moaie foto deur en las un prachtege kwoot op FB fan un bekende dy’t wel bij de foarstelling sat:

“ Vanavond leuke avond bij Brigitte Kaandorp, waarin ze theater Sneek beschrijft als een kruising tussen een zandkasteel en een antroposofische kleuterschool. Lekker lachen en luisteren naar mooie liedjes van een vakvrouw, de zangeres des vaderlands, de koningin van het Nederlandse cabaret zoals ze zichzelf bescheiden noemt. Maar ze heeft nog steeds een héél zwaar leven;) ”

Kňrtom jum mutte nyt denke dat ik alles op myn digitale dachboek skriëf, om over myn FB pagina mar te swijgen. Jum wete nňch nyt eens un tiende fan wat ik in su’n week útspook…

Dat wurdt nňch wat, at ik in jannewary un frisse start maakt. Gaan dan mar an de kant, jum bin nňch lang nyt fan mij af!