| |
 |
8 febrewary om 12:20 |
| |
Kipefelmomenten Bonte Sneker Avend
Ut het un gouden greep weest om de tòpmúzikanten de Losse Flodders te introdusearen bij de Bonte Sneker Avend. Sfearmakers bij útstek, dy’t der foar sòrge dat ut públyk futdaleks in de júste jaardachstemming komt op de fesite fan dé diva fan Sneek: Heabeltsje de Jong fan de Stienklip nummer 13. Selden is ut Sneekliet su massaal metsongen as gisteravend, úteraard staande, in un bomfolle groate saal fan Theater Sneek.
Foar bútenstaanders is ut amper út te lêgen wat de BSA inhoud. Ut is kear op kear ut ultieme Sneekgefoël, de ferbondenheid fan ut fòlk út un stad dêr’t ut ‘ oans kent oans gehalte ’ dat op dizze avenden hoochtij fiert. Nyt klef, nyt benauwend, nee recht foar de raap sonder ferstoppertsje te speulen sêge wêr’t ut op staat: ‘ Snekers fier met oans ut leven, hang de slingers op met de Sneker flach in tòp ’, dat singe de Heilege Boantsjes, nyt mear fut te denken tidens de BSA.
Krekt as de Losse Flodders hewwe de Boantsjes un enòrme toefoegde waarde met hun eigen gelúd. Wat un prachtege oade an Annie M.G. Schmidt en Harry Bannink brochten de sterk singende Boanen gisteravend met hun geheel eigen ferzy fan Ja zuster, nee zuster. Grandioas!
De BSA krije hieltyd mear ut karakter fan un revú, ut sprankelt en der wurdt folop gebrúk maakt fan de technise mooglekheden dy’t ut Theater bied. Infloëd fan regiseusse Wiesje Jansma-de Vries? Prima set om de jeugd ok un rol in ut geheel te geven: Dance Explosion en MUZT! Hier laat ut talent fan Kunstensentrum Atrium siën wêrtoe se in staat binne. Ut is kleurryk, ut geeft fitaliteit ( Mayra & Ilja ! ) an de BSA fan 2015.
Trouwens de act fan Sander Balk mocht der ok weze, gewoan hilarys om twee folkomen onskuldege gasten út de saal ut poadium op te halen en ut duo ferfòlgens figureare te laten as sprekende poppen.
De roaie draad fan dizze 14de BSA-edisy was de sòrch òf beter ut ontbreken fan de sòrch. De sketsen fan Frou de Jong binne faak niks mear as grappen en grollen dy’t op onnafòlchbare Heabeltsje-wize naar foaren brocht wurde. Altyd de klemtoan su lêge dat ut públyk dubbel fan ut lachen leit om har húmòr. Lacht wurdde der seker tidens de fertoaning fan ut filmke wêrbij’t realiteit ( de Sneker Sisters kwamen in glaansròl foarbij ! ) en surrealiteit ( slager Henk Hofmeester miende ik te herkennen ) in mekaar overfloeiden.
En der wurdde wat aflacht gisteravend om Heabeltsje ( Yede van Dijk ), Molly ( Matthie Silvius ), Wietse Wurtel ( Gerard Hamersma ) Edje Surfus ( Walter Smink )Bonnie Begonia ( Anna de Boer ) en Sunil Zuiverloon ( Mike Weeks ). De laaste twee debútearden op útstekende wize! Ut skerpslipen richting ( lokale ) overheid was nòch wel anwezech, mar minder as foargaande jaren. Bob Reen deelt nòch wel un antal droochkloaterege opmerkingen út at hij ut absolúte NIKS fan de Houkepoart an de orde stelt. Moai Bob!
Groatste kipefelmoment wurdde bewaard tòt ut laaste moment, toen Jan Sluyter , man fan ut earste uur tòch nòch ‘ ten tonele ‘ ferskeen en de bloemen an Frou de Jong overhandegde. Deur gesondheidsproblemen kon Sluyter dit jaar nyt skittere in de rol fan Buurman Jan. Tòch was dizze tòp amateur akteur anwezech met syn teksten en dus gisteravend ok nòch bij de afslúting fan de BSA. Un ontroerend moment!
Deur ut optreden fan de Losse Flodders ( ik kreech ut Blauhúster Dakkapel- op- de- sundachmiddach in-de-Sneekweek-gefoël bij ut ’t Ouwe Vat )bleef ut na afloop fan de foarstelling nòch lang onrustech in de foyer fan Theater Sneek.
|
| |
