 |
|
|
|
 |
|
|
|
| |
 |
12 augustus om 18:43 |
| |
Willem Gerrit Adema In Memoriam
Aflopen saterdachmňrren, acht augustus is Willem Gerrit Adema overleden. Fandaach staan de roudadvertęnsy’s in ut Sneeker Nieuwsblad. Nyt earder as na de bekendmaking deur de family wú ik hier op dit plak over Willem syn overlijden skriëve. Dat ut nieuws foar un antal Snekers foar ut aflopen weekend al bekend was, is nyt su opfallend.
Willem was inderdaad un markante man, su at de buurtbewoaners fan ut Oud Kerkhof in de adfertęnsy skreven.
Eigenlek kon ik Willem myn hele leven al, hij was iemand út myn jeugdjaren. Syn fader was de legendarise skoënmaker W.K. Adema en Willem nam later ut beroep en de saak fan syn fader over. Ik weet nňch dat Willem en dy de skoenmakerij op de Gedempte Pol hadden en later op de Gedempte Poortezijlen.
Willem syn fader kwam regelmatech op maandachmňrren bij oans fader in de winkele en dan eiden sij tegare de preken over dy’t dy sundachs dęrfoar in de Griffemearde kerk houden waren deur Ds. Van Loo, ds. De Leeuw ňf ds. Spier. Ik hew der nňch un fers over skreven. Apart fon ik dat as klein jonke hoe’t dy twee mannen diskuseare konnen.
Willem kwam ok wel bij oans in de winkel. Ik fergeet noait mear dat ik un kear de winkel binnen stúven kwam en in ut foarbij gaan riep ‘ ha dy Willem! ’
Hij brulde mij na dat ik mar un bitsje fatsoën had, want wij hadden nyt bij mekaar in de klas sitten. Willem wurdde op 13/11/1942 geboaren in Sneek.
We skeelden dus twaalf jaar…
Later kwam ik Willem wear in Sneek teugen en konden wij goëd met mekaar. Hij sij altyd Van der Veer teugen mij en ik úteraard Adema! De laaste kear dat wij mekaar spraken hield Willem mij an en sei wel Henk teugen mij. Hij wú wete hoe’t myn by-passes operasy ferlopen was, want Willem had ok ‘ last fan ut hart ’ fertelde hij mij.
Hij wú wel wat langer met mij prate. Ut is der nyt mear fan kommen. Soms is ut inderdaad later at je denke!
Un soad Snekers salle Willem ok kenne as frijwilleger fan de Nationale Reserve. In dy rol was hij elk jaar anwezech bij de kraanslęging bij ut monument op ut Oud Kerkhof.
Rust in frede Willem!
Friesch Dagblad
Journaliste Anneke Visser skreef negen jaar leden ut fňlgende Friesch Dagblad interview met Willem G. Adema. Ut gaat over Willem syn passy foar de wandelspňrt:
Al 45 keer Vierdaagse: ‘gewoon, op kistjes’
Sneek - ,,De wandelaars die voor het eerst meedoen, pik je er zo uit. Aan de houding kun je het al zien. Dat komt niet goed, denk ik dan.” Willem Adema (63) uit Sneek kent het klappen van de zweep tijdens de bekendste wandeltocht van Nederland.
Aanstaande dinsdag begint hij aan de Nijmeegse Vierdaagse, voor de 45ste keer. Daarmee heeft hij precies de helft van het totaal aantal wandeltochten meegemaakt, want de Vierdaagse wordt dit jaar voor de negentigste keer georganiseerd.
Achttien jaar was de schoenmaker, toen hij voor het eerst meeliep. Een parcours van 55 kilometer: die afstand is inmiddels geschrapt. Of hij toen last van blaren had? Welnee, hij was goed voorbereid. ,,Als lid van de wandelclub had ik ontzettend veel getraind”, vertelt Adema. ,,Eigenlijk wilde ik al wel eerder meedoen, maar inschrijven mocht pas vanaf achttien jaar.”
De 42 jaar die volgden, liep hij mee als militair. ,,Ik ben 36 jaar vrijwilliger geweest bij de Nationale Reserve. Dus sliep ik tijdens de Vierdaagse altijd in het legerkamp. Dat was goed voor elkaar, hoor.” Sinds twee jaar wandelt hij weer ,,als burger”, maar van de legerposten onderweg maakt hij nog dankbaar gebruik. Wandelen doet hij nog altijd met hetzelfde clubje vrienden. Niet allemaal haalden ze de eindstreep zo vaak als Adema, ,,maar toch minstens een keer of dertig”.
Trainen voor de veertig kilometer, doen de wandelaars door andere wandeltochten te lopen. ,,In mei lopen we een militaire tocht in Luxemburg en twee weken later de Amersfoortse Tweedaagse. Wie die tochten goed uitloopt, kan meedoen met de Vierdaagse.”
Eigenlijk heeft hij al die jaren maar weinig problemen gehad, mijmert Adema. ,,Ja, één keer, toen had ik een zenuwontsteking aan de voet. Dus dat was een week lang lopen met pijn. Maar ik heb ’m wel uitgelopen, hoor.”
Blaren spelen alleen op bij warm weer, vertelt hij. ,,Dan is het vochtgehalte in de lucht hoger en zet je voet uit.” Met de weersverwachtingen voor komende week kunnen die kleine blessures nog wel eens opspelen, dus. De Sneker heeft maar één remedie: ,,sneller lopen”.
De Vierdaagse is in 45 jaar tijd wat het aantal deelnemers betreft verviervoudigd, maar eigenlijk is er weinig veranderd, vindt hij. ,,Het is die sfeer hč, die is nog altijd hetzelfde. Wandelaars onder elkaar. Er is nooit rotzooi of gedoe tijdens de tocht. Altijd leuk, echt waar.”
Adema loopt de tocht ieder jaar is de tocht elk jaar een reünie. ,,Minstens een duizend of wat”,
komen de wandelaar steeds weer bekend voor. ,,We weten precies wie we op welke plek tegenkomen. Dat is altijd gezellig, oude verhalen ophalen en zo.”
Communiceren met de vele buitenlandse deelnemers - zelfs uit Zwitserland, Zweden, Polen en Rusland - gaat wat lastiger, maar dat maakt hem niet uit. ,,Met handen en voeten kun je best een praatje maken.”
Op wat voor bijzonder schoeisel loopt hij toch ieder jaar die zware tocht uit? ,,Gewoon, op kistjes”, zegt Adema.
,,Al vanaf het eerste begin. Volgens mij loop ik nu op mijn derde paar.” Van ,,die moderne wandelschoenen” moet hij niets hebben.
Klanten in zijn schoenenzaak in Sneek adviseert hij daarom ook nog altijd legerkistjes te dragen, als ze aan een wandeltocht willen beginnen. ,,Dat zachte spul, daar zit geen stevigheid in. Je moet toch wat steun om je enkels hebben. Met die kistjes die ik nu heb, loop ik zeker nog een paar jaar door.”
Friesch Dagblad: 15/07/2006
Foto's: Helen de Vries ( http://www.helendevries.nl ) |
| |
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
