| |
 |
15 júly om 17:19 |
| |
De Poëzy op Poaten Panelen hange! Fanmňrren hewwe we un prachtege mňrren hat. Om un uur ňf tien waren de mannen fan Interlinie der, nyt feul later Tjalling Tjalsma dy't de panelen befestegde. Tjalling en ik kanne mekaar al jaren, speule bij mekaar in O.N.S. 6. We hewwe beiden dat Sneek-gefoël, hewwe an één blik genoech om mekaar te begripen. Foardat Tjalling ut Puchpúberfers ophong wú hij ut earst leze. Dęrna begon ie te swearen en te swetsen dat hij froeger ňk fieze boekjes bij Kees Buster kocht hat. Om dy dęrna wear met winst te ferkopen an ambachtskoaljonges dy't Buster nyt om dy literatuer durfden te fragen.
Terwijl Tjalling fanmňrren an ut switten was ( siën de foto's ), kwam Herbert de Vries. Herbert het altyd krityk, flymskerpe krityk, dat Paul dy slaakte un sucht fan ferlichting toen Herbert syn goëdkeuring gaf. Ondertussen was Jan Hofing ňk al stikem arriveard in syn blaue bolide. Jan pafte hevech an un Ernst Casimir-sigaarke en sei niks. Hij las 'syn' fers en was sichtber ontroerd. Ale Bok, ňk un échte Sneker, ferklaarde plechtech dat hij sulang Poëzy op Poaten der is, hij un paneel koopt. Staat Ale! Nadat ut hele spul der hong fonnen de mannen dat ut plateau su kleefde. Fijf minuten na dy opmerking ston ik bij Jan B. in de wethouwerskamer, nňch gyn kertier dęrna waren de męnsen fan Gemeentewerken de swartstienen plateau's al an ut skoanspuiten. Jan B. het un hekel an honestrňnt, mar ňk un hekel an praatsjemakers: aksy! Tňp Jan. Toen Paul en ik om 12.40 de tannen in ut broadsje kroket setten begon Paul over de toespraak fan mňrren. Dy hew ik fanmiddach foarbereid. Ik hew wel nňcht an de dach fan mňrren...
|
| |
