| |
 |
31 júly om 19:47 |
| |
Hearleke regendach! Wear om te pitten en te skriëven. En dat hew ik fandaach ňk deen. In de seary 'Klankryk Fryslân', foar de Friesland Post hew ik de interviews dy't ik met Eppie Dam en Richard van der Veen over respektyflek ut Pompsters en ut Terskellingers (= ut Aasters, Meslônzers en ut Westers ) houden hew útwerkt. Met ut skriëven fan dizzze twee interviews hew ik de seary nau ousloaten. Metmekaar acht ouleveringen over minderheidstalen in Fryslaan. Wat un taalrykdom, en wat prate al dizze męnsen dęr't ik un interview met had hew entűsiast over 'hun' taal. Eppie Dam seit dat de taal dy't je fan je moeke leare, de taal is dy't je aanwaaien komt, al de andere talen mutte je leare.
Toen ik hier over nadocht, froech ik mij ou ňf dat bij mij ňk su weest het. Oans moeke ('mamme') het noait un woard Snekers teugen mij praten, sij was ommers un Drentse. Ut Drents praat ik nyt, mar ik fyn ut wel un prachtege taal, ik lees ut ňk. Mar prate? Nau, neu. Dat is un bitsje apart. Ut Snekers hew ik tňch écht op straat leard en ut Frys learde ik fan Jan de Jong en al dy andere baaslearaars op P.A. De Him. En ut Nederlaans, wie learde mij dat dan? Ik sou't nyt wete, hoar! Folgens mij bestaat dy taal nyt eens. Ut Hollaans is wat anders. |
| |
