| |
 |
11 augustus om 16:40 |
| |
Somber, rechtlinech, gyn humor en ňk nňch bekrompen, dat is in ut dagelekse spraakgebrúk de lading dy’t ut begrip griffermeard het. Ik herken mij der self nyt in beslist nyt. Mar ik pik griffermearden der op één ňf andere manier altyd sumar út. Toen ik ut gister met Ika in de kroech over griffermearden en Sneekweek had, ging ut praat ňk over de kermes. Ik mocht as jonkje wel naar de kermes toe, mar fon der noait un mallemoer an. Myn opoe had al us un keard ferteld dat de dúvel der woande. En wat opoe sei was altyd waar. Bijna dan.
Ika en ik skele in kalenderjaren un bitsje mar oans oukomst is aardech gelyk. Hardwerkende kleine middenstaan op griffermearde grňnslach, mar seker nyt fanatyk in myn ogen.
Ika mocht as meiske eigenlek nyt naar de kermes. Allienech op donderdachmňrrens ( ňf was ut frijdachs ? ), na Hardsyldach, was Ika al heel froech op ut Martiniplein te finen. Bij ut oubreken fan de kermesatraksy’s om ferloren geld soeke! Ik herkende dat futdaleks, met name op ut plak dęr’t de botsauto’s waren en de Steile Wand fonnen je nňch wel us un kwartsje tussen de dubbeltsjes. Geld stonk nyt, ňk nyt bij de grifermearden, selfs nyt op ut kermesterein. Wie mear over ut griffermearde fňlksdeel út de sesteger en seuventeger jaren fan de foarege eeuw leze wil, raad ik ut boek ‘De gereformeerden’, fan Agnes Amelink an. Utgeverij Bert Bakker.
Fandaach hearlek an ut bijkommen fan de Sneekweek. Leze dus.
Nee nee dit is Rudy V. nyt! |
| |
