| |
 |
2 september om 17:07 |
| |
De laaste offisjele dach fan de somerfekaansy 2005. Ut is nyt anders. Gyn bysondere dingen deen fandaach, ik bin bezech met ut skrieven fan un resęnsy fan Harmen Wind syn meesterleke roman 'It ferset'. Selden un roman lezen węr't ik mij su identifiseare kon met één fan de hoofdfiguren. Ut griffermearde miljeu út de fijfteger en sesteger jaren út de foarege eeuw, su as Wind dat beskriëft, komt heel herkenber bij mij over. Seker oans moeke fon dat je nyt su moeilek over ( griffermearde ) geloofsaken doën moesten. Ik deed der ňk noait moeilek over, ut is moeilek! Diskussy was der eigenlek noait, 'gaan nau mar eten' was ut standertpraat as kwesty's fan godsdiënstege aard an de orde kwamen. De stukken út de bibel dy't bij oans thús an tafel foarlezen wurde, ik kan mij der inhoudelek niks mear fan herinnere. De gedragen toan, de Tale Kanaäns des te mear. En fan al dy gebeden dy't oans fader opdreunde? Ik weet dat ie ut deed, mar ik kan gyn letter mear siteare. Ut is nestgeur, krekt su as Roomsen hun eigen rituele handelingen hadden. Bij Jacky Bootsma sloegen se bij ut bidden bliksemsnel un krúske en seiden 'leid ons niet in bekoring' in plak fan 'leid ons niet in verzoeking'. Bij de Roomse family D., se waren dęr manmachtech, brulde de heit stéfast foar de segen over ut dageleks broad:
" Ferdomme en nau allemaal de bek dicht, ik wil bidde!"
Noorderkerk an ut Bňlwerk in Sneek, inmiddels sloaten |
| |
