| |
 |
3 november om 18:33 |
| |
De Exoot van Anne-Marie Jung moet nog landen
Bijna een dag heb ik er over gedaan om een recensie (‘un stukje’, op syn Snekers ) te schrijven over de theatervoorstelling ‘De Exoot’ van Anne-Marie Jung. ‘De Exoot’ is Jung haar eerste solovoorstelling. Kort na de voorstelling in de foyer van Theater Sneek was de kritiek van mijn vrienden en bekenden niet van de lucht.
"Het is dat ik de kaart cadeau heb gekregen, anders was ik in de pauze naar huis gegaan. Maar er was geen pauze en daarom ben ik blijven zitten”, vertolkte een van de bezoekers zijn gevoel. Tijdens de voorstelling verliet ook een ouder echtpaar de zaal om niet meer terug te keren.
Dat er nu niet bepaald een klik was tussen een groot gedeelte van het Sneker/Súdwesthoek publiek moge duidelijk zijn. Lag dat nu aan de comédienne of het publiek? Of aan een combinatie? Daar liep ik vandaag over na te denken. Nu bijna 24 uur later ben ik toch maar achter het toetsenbord gekropen om mijn mening over de voorstelling te geven.
Over de prachtige zangstem van Anne-Marie was ik het gisteravond snel met mijn vrienden en vriendinnen eens: fantastisch! De Nederlandstalige liedjes spraken mij meer aan dan de Engelstalige versjes. De opkomst van Jung is verrassend te noemen, wat een gek mens om niet te zeggen een intrigerende creatie verschijnt er vanuit het niets op het podium.
Daarna begint Anne-Marie te vertellen, of beter een Amsterdamse barjuffrouw die de draak steekt met de aanstellerige koffiecultuur in Nederland. Aardig, maar meer ook niet, met een gebrek aan woorden door de hardgrondelijke vloeken die gebruikt worden. Niet functioneel!
Vervolgens een scene over een bekakte madame van 91 jaar die zich door een taxichauffeur naar Schiphol laat rijden om daar vervolgens weer in een andere taxi naar huis te laten brengen. Het duurt mij allemaal te lang, er zit geen echte climax in dat gedeelte.
Wat bij mij na deze voorstelling het meest hangen blijft is het absurdistische en tegelijkertijd ook zeer realistische verhaal over een prostituee die verslag doet van een levensgevaarlijke bezoeker. Roald Dahl zou het niet beter geschreven hebben. Deze scene vond ik subliem! Het was wel het gedeelte uit de voorstelling waarbij het oudere echtpaar de zaal verliet, overigens.
Ook bijna 24 uur na de voorstelling vraag ik mij nog steeds af waarna ik gisteravond gekeken heb. Was het nu cabaret? Was het solotoneel? Was het een mix? Of was het simpelweg Anne-Marie Jung die haar weg nog moet vinden?
Dat deze actrice talent heeft, is een understatement. Als Jung weer met een voorstelling komt, ga ik er zeker naar toe. Of ze dan weer een volle zaal krijgt betwijfel ik gezien de reacties na afloop. Ieder zijn mening!
Foto: Wikepedia
|
| |
