| |
 |
3 febrewary om 17:22 |
| |
Foar de hemelpoort linksaf slaan…
Fanmiddach wear even in ut foarpňrtaal fan de hemel weest. Un bysonder gesprek, om myn part noëme je ut un interview, met un fantastise frou had. Beppe Beest noëmt se harself en dęr sęge anderen dat ok mar teugen har. Lia, su hyt se offisjeel, mar iedereen seit dus Beppe Beest. Dęr sit wel un heel ferhaal achter hoe't sij an dy naam kommen is.
Dy geskiedenis mocht ik fanmiddach o.a. hore en ik foël mij dan ryk. Smoarryk gewoan. Oars as oars. Ja, dat is Beppe Beest. Ik laat ut ferhaal nou earst besakke en werk ut later út, dan komt ut altyd goëd.
Een ding wil ik dan al fast dele út dat groate coverferhaal foar GrootHeerenveen. Over at we de Doadsrivier oversteke salle en foar de poorten fan de hemel útkomme.
Wat dan te doën?
‘Net nei binnen gean’, seit Beppe Beest. ‘Nee, jonge, ik doch wol in briefke yn dyn kiste, in koarte rűtebeskriuwing. Moatst foar de himelpoarte linksaf slaan. Dęr is in moaie kroech mei allegear aardige minsken. Dęr kinsto wol tusken. Siz mar dat ik it sein haw. Beppe Beest.’
Kiek dan kan myn dach nyt mear stukken!
|
| |
