| |
 |
26 desember om 17:07 |
| |
Ut moaiste sitaat fan dizze aflopen dagen las ik in ut groate profyl over de dichter C.O. Jellema dat Elisabeth Lockhorn in Vrij Nederland skreef. As C.O. Jellema en un andere dichter, Gerrit Krol, op un gegeven moment elkaar gedichten hoare late, leest Krol met un soad gefoël en emoasy un fers foar fan Drummond de Andrade. De reaksy fan Cor Jellema is ferpletterend, ja hufterech te noemen: "Dat is nu precies de poëzie waar ik niet van hou."
Ik hew de aflopen dagen héél wat aflezen, nyt allienech in tydskriften, boeken en kranten, mar ok in handleidings. Ja, handeleidings. Want ik hew un mobyltsje kado kregen, de meast simpele dy't der is. Un Vodofone Simply. En nňch hew ik der groate moeite met om su'n elektroanise navelstreng te bedienen. Ik fyn ut werklek niks, un mobyltsje. Ut woard alleen al. Der is mar un hantsjefňl męnsen dat myn mobile nummer krijt. Ik brúk dat ding allienech mar in noadgefallen. Spitech genoech binne der de laaste tyd sufeul noadgefallen dat der męnsen binne dy't fine dat ik su'n ding kado hewwe moest. Se hewwe hun sin kregen. Met teugensin fan myn kant!
Nňch un paar uurkes en de kerstdagen binne foarbij. Fon dy dagen anders nyt iens su gek. Dat mach je tňch wel skrieve?
Foar alle Snekers dy't fer fan de Waterpoart afwoane un prachtplaatsje fan ut monumint. Met dank an R.
 |
| |
