| |
 |
8 jannewary om 16:45 |
| |
Hearlek, wat un grize dach! En folgens mij ok goëd koud, ik hew fandaach gyn moment de neiging had om eefkes búten de deur te gaan. Wat ik dan wel deen hew? In myn argyf omrommele. Ik bin prachtege dingen teugen kommen, o.a. fraaie brieven en kaarten fan Hylkje Goďnga. Ok orizjinele manuskripten, dy't ik oait fan Hylkje kado kregen hew. Ok heel aardech binne de nieuwjaarskaarten dy't Hylkje altyd ferstuurde. Dy kaarten maakte se altyd self, ik hew al dy bysondere kaarten fan Hylkje bewaard. Naast de nieuwjaarskaarten, maakt Hylkje ok har eigen ansichtkaarten. Se nam dan foto's en dy plakte se op un stukje stevech wit papier. De laaste kaart was fan har ' húske ' út Sint Maartenszee, met openstaande deuren: de deur staat altyd foar jim open...
Moai, dat doaie dingen sufeul over męnsen fertelle.
Toefal bestaat nyt, ik kreech aflopen nacht twee reaksy's út Kanada. De ene e-mailfersender woande al fyftech jaar in Kanada, de andere fier en un half jaar. In Calgary is ut wear nyt feul anders as bij oans: " Wij sitte hier in Calgary en de vlokkn dwarrele weer ut de lucht en ut is hier ok gries en grauw. "
Mňrren wear naar skoal, de knyntsjedagen binne omflogen. We beginne mňrrenfroech met un ' ontbijtbuffet ' bij Hanenburg. Lúks
|
| |
