| |
 |
21 júny om 14:40 |
| |
Omrop Fryslân Kollum, 21 júny 2021: Edsel
‘k Hou fan minsen dy’t anders binne as deursnee. Ik hou sowieso fan minsen. Ok nyt wear overdriëve der binne ok wel lui dy’t bij dy’t ik nyt snúve hoare kan. Lui dy’t hun groater foardoën as un ander hew ik befoarbeld helemaal niks met. Fan nyts tòt yts, is ieders ferdryt. Dat soarte fan fòlk.
At je fan minsen houwe, is ut un foarrecht om alle weken op pad te gaan met un voicerrekòrder om te interviewen. Ik mach dat ferrekte graach doën. Paradysfogels fyn ik ut moaist. Inlaanse òf eksoatise paradysfogels, ut sjakt mij niks. Ut gaat om de ferhalen. Nou 3 jaar leden kwam Edsel op myn pad. Edsel Nicolaas Sambo is un eksoat, hij wurdde 70 jaar leden op Curaçao geboaren as oudste kyn in un húshouding fan 12 kyndes. Fòlgens mij moaie apòstels allemaal.
Edsel was un aventuurlek type, dat ut was nyt su ferwònderlek dat hij as matroas anmònsterde op de moaiste skepen fan de Antillen. Su komt Edsel in Nederlaan, in Amsterdam om krekt te wezen. Dêr in de Hoofdstad komt y Geertsje teugen. Dy was ok wel un bitsje aventuurlek typke. Friese Geertsje ferhúsde fan Skingen/Slapperterp naar Amsterdam. Ok un weareldreis.
De earste kennismaking fan Edsel met syn latere skoanfamily en de andere Friezen leverde un moaie anekdoate op dy’t ik graach deel.
Mar earst nòch even wêrom ik Edsel su’n bysòndere kearel fyn. In syn jonge jaren was de man fan Curaçao un feulbelovende bòkser en promofearde hij fan de C- naar de A-klasse. Edsel stond toen op ut punt om pròfbokser te wurden. Mar Geertje fond dat nyt su’n goëd idee.
Met syn tweede passy had Geertje wat minder problemen, Edsel mocht ok graach harddrave. Nyt fan dy skiterege stukjes, nee ultra. At je in de buurt fan Heerenveen woane kanne je um regelmatech siën met de hardloopskoënen an.
Hij draaft met twee fingers in’e neus naar Jubbega, Gòrrdyk òf Akkrum. Edsel het dan syn warming-up dan al deen. Hij komt om 5 uur fan bêd ou en hangt dan earst even un kertier in ut trappensgat. Syn frou leit dan nòch op één oar en merkt der dus niks fan. De ultraloper draaide foar de coronatiid syn haan der ok nyt foar om om twee maratons in 14 dagen te draven.
‘Be yourself don’t be a Mouse’, blijf altijd jezelf, seit Edsel. En dan lacht hij syn witte tannen bloat wêrfan’t der eentsje fersierd is met un gouden klaverke 4.
De minsen in ut hardloopsirkwy kenne Edsel allemaal. Dat het wel anders weest.
Nou de anekdoate út 1978 at Edsel kennismaakt met Fryslaan en syn skoanfamily.
Op un wat mistege mòrren wil Edsel wel even trene. Ut gefaar fan ferdwale is selfs tussen Skingen en Slappeterp, dêr’t de skoanfamiliy woant, anwezech.
Skoanmem nyt te beroerd om un goeie indruk te maken biedt an om te helpen. ‘Ik fiets voorop en jij komt maar achter mij aan’.
Ut duo is nòch mar amper onderwech òf dêr rinkelt de telefoan al bij de skoanfamily.
Un besòrgde Fries: ‘Jim moatte even nei bûten sjen, want der sit in grutte grouwe neger achter Coba oan.’
‘Diskriminasy Edsel’, froech ik as súperkòrrekt burgermantsje.
“Welnee joh, alleen maar een mooie anekdote. Je mag hem van mij hebben en wel delen hoor.”
Dat hew ik dus hierbij deen!
|
| |
