| |
 |
15 september om 09:49 |
| |
Baltic Blues formidabel mooi theatraal muziektheater op locatie
Woensdagavond, 14 september 2016. Een verrukkelijke zoele zomeravond in het idyllische IJlst. Even na tien uur. Een boerenpraam glijdt over het water. Aan boord een gemęleerd gezelschap, jong en oud door elkaar.
Ze zijn net getuige geweest van Baltic Blues, een indrukwekkend muziektheaterstuk op locatie.
Dan doemt ineens vanuit het niets een trots Fries paard op, met op zijn rug een mooie vrouw: De Wylde Boerinne! Zo’n zwart Fries paard met wapperende manen, in het duister met wapperende dikke bos manen. Het is de theatrale opmaat naar ‘IJlst 750 jaar ‘ in 2018. In dat jubeljaar vindt de uitvoering plaats van ‘De Wylde Boerinne’ naar de beroemde Friestalige novelle van Teatse Eeltsje Holtrop.
Gisteravond was ik, en met mij nog ruim 400 bezoekers, getuige van Baltic Blues, de derde voorstelling uit een serie van vijf die een stukje geschiedenis van het oude Elfsteden stadje laat zien. Als ‘De Wylde Boerinne’ de apotheose moet worden, dan gaat IJlst in het jaar van Kulturele Haadsted 2018 iets beleven waar nog 750 jaar over gesproken wordt!
Want hoe overtref je in hemelsnaam ‘Baltic Blues’? Het lukte mij gisteravond laat niet meer een recensie te tikken over wat ik gezien en vooral beleefd had, zo was ik onder de indruk. De hele ambiance deugde, van begin tot eind, een bijna perfecte voorstelling die begint met het inschepen van de 400 bezoekers aan de Iendrachtwei.
Hier en daar lopen hippies uit de zestiger jaren. Johan Cavaljé, voormalig burgemeester van IJlst, dirigeert het volk even na acht uur de slopen, pramen en alles wat maar varen kan de boten in. Hoe cliché ook, in het westen gaat een rode vuurbal onder. Als de zon verdwenen is, verschijnt even later een volle maan. Er staat amper wind. De temperatuur blijft boven de twintig graden.
Actrice Ingrid Rijssenbeek, ik zag haar ook al schitteren tijdens ‘Ik, Martinus’, is bij ons aan boord. Als een echt bloemenmeisje, vertelt ze zweverig over de Flowerpowertijd.
Haar verlangen om met ons terug te gaan naar die tijd:
“De vrije geest is een creatieve geest, die haar ziel in kunstwerken kan verweven, dat vind ik mooi weet je, overal om ons heen zweeft kunst, de vrije geest zal het zien”.
En in de tijdreis terug zien we vanuit onze boerenpraam ontzettende veel. We erVAREN het letterlijk. De retro-perspectieve vaartocht is indrukwekkend, langs techno & dance,the wall of punk. En hoe dichter we bij de plaats van De Baltic komen hoe meer we onder gedompeld raken in de Flowerpowertijd. Een feest van herkenning en blijde verwondering. De muziek, de dans, de oude brommers en hippie VW busjes, de dertig wasautomaten als teken van vooruitgang (?) en het kleinburgerlijke van een stadje dat ook mee wil in de vaart der volkeren. Van jong ( wat een mooie rol voor de huidige schoolkinderen van IJlst!) tot oud ( de IJlster burgemeesters) in een levend tableau de troupe.
En dan wordt er aangemeerd bij De Baltic, die in de maneschijn opdoemt op de meeste fraaie en romantische plek van IJlst, de Geeuw bij molen De Rat. Het 400 koppige publiek wordt ondergedompeld in in een nostalgische oase die zijn weerga niet kent. Burgemeester Calvaljé ( Gerrit Haaksma ) met zijn indrukwekkend stemgeluid, Cor Boertjens ( Theun Plantinga ) imponeren, net zo als Janneke Brakels en Dominique Rombouts, zangeressen van de Baltic Blues Band.
Ze overtuigen op een prettige manier. Dat doen ook al die tientallen figuranten en mensen achter de schermen. De technische hoogstandjes zijn een lust voor het oog.
Wat regisseuse Ype Zysling, dochter van de stad, met deze productie laat zien maakt mij euforisch. Wat een baas van een theatervrouw is dit! De kracht van het verhaal, het script, geschreven door Folkert Sijbrandij en Flip van Doorn, zit vooral in de eenvoud en herkenbaarheid.
Het was gisteravond Genieten met een grote G! De komende drie avonden wordt Baltic Blues nog weer opgevoerd. Alle voorstellingen zijn stijf uitverkocht.
 |
| |
