dagboek > overzicht
Dagboek òktober 2016Bekiek hele maand 
 
29 òktober om 10:36
 
Openingstoespraak Popkelder Sneek





Haré Snekers, Súdwesthoekers en f’ral popmúzykliefhewwers

Fan harte welkom op dizze bysondere dach in de Havenstraat fan Sneek. At je ut mij frage Heilege Groan! Hier in de straat leit histoary, hier rúk je ut ferleden en op stille òktoberavenden ritselt de geskiedenis fan de stad in de ouwe kastanjeboom.

Al jarenlang sit der múzyk in dizze straat en nyt su’n bitsje ok. At ik trage Swart-wit Polygoonachtege beelden foarbij skokken siën skrobt Lange Bauk ut stoepke foarhús. Staat Loadsje Poiesz foar de winkel en stalt de houten kistjes met ferse groënten út.

Bij meubelmaker Smid is de geur fan houtspaanders nòch goëd te rúken. Kòrtom ut kost gyn enkele moeite om hier op dit plak te fersúpen in un wilde see fan nostalgy.

Myn eigen ervaringen met múzyk gaan nyt allienech teruch naar un freesleke skoalmeester dy’t mij bij ut ferskesingen altyd de klas útstuurde omdat ik su bromde. En dan songen myn klasgenoaten ut wònderskoane liet De dorre vlakten der woestijnen en ston ik te snotteren op de gang dêr’t allemaal natte winterjassen drupten.

Nee, dan binne myn ervaringen met dy ene groate Sneker múzykliefhewwer Frekie Piso, un ikoan fan de stad feul beter. Ik skreef oait ut fòlgende fers over de enege écht Frekie:

Múzyk

toen ut woard
nòch útfonnen wurde
moest
hiphopte Frekie
al lang met syn
monotoane bewegings
fan foar naar achteren
ut Oasterdyk over

bij de Haweko
song Mientje
fleurege aria’s

en ik?
ik daanste
op’e klanken fan Mulder syn draaiòrgel
‘alles alles geht vorbei’


At ik dan tòch in de tiid teruch gaan dan en over de Sneker popscene teruchdenk dan is dêr in inenen ok wear dat beeld fan Lyckle Galema, un froegere buurjonge dy’t helaas op feulste froege leeftyd overleden is. Lyckle krekt un paar jaren ouwe as ik sat in un bandsje met un prachtech moaie naam fon ik: The Arrows!

Toen ik an Lyckle froech wat betekent dy naam sach Lyckle mij an en froech op syn beurt terwyl hij ut foardeed ‘weetst tòch wel wat dit is?’ En ik lachte en sei ‘un pylk & booch’. Wat dy naam nou met de popmúzyk te maken had weet ik tòt op de dach fan fandaach nyt. Wel waren der in de jaren sestech feul mear fan dy moaie bandsjes in de stad, met poëtise namen as The Crash en de Loobys. The Crash, dy’t sich dêrfoar The Relay’s noemden, beston út Cor van Bavel, Jan Jansen, Klaas de Haan en Ytsen Abelskamp.

Dizze groep ston onder kontrakt bij Telstar ut buro fan Bauke Algera en Dick Jaarsma. Se ferkochten oait dúzend singeltsjes fan ‘Last Week/One Rainy Day’. Dy jonges speulden wat Beatleachtege múzyk.

Wêr’t dy jonges, want ut waren foarnamelek jonges oefden? Faak bij de ouwelui thús en optredens wurdden o.a. deen in De Meerpaal. Dêr mocht ik dan wear nyt komme as griffemeard jonkje, want ut was dêr fòlgens myn ouwelui Sodom & Gomorra!

Dat wil overigens nyt sêge dat ik niks metkreech fan wat der op múzykgebied letter afspeulde in Sneek. Want ik was wel getúge fan un legendarys optreden fan de Golden Earring in de Manege.

Jaren later skreef ik der un fers over, de geur fan peardestrònt en de Golden Earring dêrmet foar evech an mekaar ferbinend. Cesar Zuiderwijk* the best drummer ever goaide na afloop fan ut konsert, na ut sufeulste we want more, de drumstòkken ut públyk in. Krekt myn richting út. Op ut moment dat ik één fan dy drumstòkjes pakke sú, was der un Súdwesthoekboeresoan met fan dy groate melkershannen en roaie groëne seepwangen dy’t ut kòstber souvenir foar mij fut graaide. Wat had ik ut smoar in, want stel je nou foar dat ik dy drumstòk fan Cesar Zuiderwijk wel fongen had. Ja dan had ik…Mar dêrover aansens nòch!

Genoech nòstalgy út de sesteger jaren, want fan sufer achteromsiën krije je allienech mar un ontsettend stieve nekken. Wat foarbij het dat het weest!

Popbunker

Wêr’t ik úteraard ny an foarbij gaan wil is de histoary fan de Popkelder. Mar ik doën dat ferrekte kort. Om nou te sêgen dat je der fleureger fan wurde at je de geskiedenis fan de Sneker Popkelder naleze sú besiden de waarheid weze. Nee, der past mar een woard bij, in onferfalst Snekers hyt ut: Pineharsesdosier!

Wie’t der ferlet fan het om over wat der de aflopen negen jaar allemaal ferkeard gaan is, ferwies ik graach naar ut world wide web. Dêr kanne je in geuren en kleuren leze wie wat wat mar nyt werom ferkeard deen het. Ik loof der namelek nyt in dat mênsen dwars teugen alles in bewust dingen ferkeard doën wille. Ut evech en altyd mar lekskoaie op de gemeente dit en de gemeente dat bin ik wel un bitsje klaar met.

Want wie is dat eigelek dé gemeente? Dat binne we tòch self? In de foarbereiding op dizze openingsmiddach hew ik sêgen en skriëve un kertierke om tafel sitten met de frijwillgers fan dizze prachtege Popkelder. Frijwillegers dy’t professioneel te werk gaan, dy’t helemaal gyn ferlet hewwe fan bittere galbakjespuiers en andere eekmiegers.

Foarútsien, dat is ut adagium fan Hille Stellingwerf en de andere bestuursleden fan Stichting Popkelder. En dat doën se nyt sonder fisy, dy is klip & klaar:
“Popkelder Sneek ontwikkelt zich vanuit een cultureel maatschappelijke functie tot een kweekplaats voor nieuwe, creatieve kunst en cultuuruitingen met het accent op muziekbeoefening en daaraan gerelateerde culturele activiteiten.”

Dêr is gyn woard Snekers an, mar wel heel erg dúdelek. Is dat miskyn de reden dat ik fanmiddach un openingswoard tòt jum richte mach, dat fan dy ‘gerelateerde culturele activiteiten’? Ut sú sumar kanne.

Dizze Popkelder is en mach un ontmoetingsplak wurde dêr’t muzikanten met mekaar, tegare met anderen múzyk make, ideeën útwissele, eksperimenteare met nieuwe techniken en úteraard groepsdynamyk ervare magge. Hier op dit plaak doëne je ut met mekaar. Wat nou de jeugd fan teugenwoardech wil niks mear? Je mutte se wel de kaans en seker de rúmte biede en dat gebeurt hier letterlek in ut hartsje fan de stad. Sneek as brúzend sentrum fan de popkultuur. Dat stampe je nyt sumar even út de groan. Dat het tiid noadech. Mar weet jonge popmúzikanten jum, wij staan hier op ’e skouders fan al dy popbandsjes út ut ferleden.

Jum hewwe de sleutel in de haan om der wat moais fan te maken. Henk Batstra en Johan Dijkstra, behearders fan de Popkelder ik wêns hum tegare met ut bestuur en nyt te fergten Stichting Timpaan en Gemeente SWF un toekomst dêr’t múzyk in sit.


Opening

Fandaach 28 òktober is un memorabele dach foar de popkultuur fan Sneek, un dach om nyt te fergeten. Gyn Popbunker mar un Popkelder wurdt der fandaach offisjeel opend. Je súden ferwachte dat su’n offisjele opening deen wurdt deur iemand út de popscène, mar nee ut Stichtingsbestuur was lekker dwars en wú graach eentsje út de andere kulturele sektòr fan de stad.

Un ferteugenwoardeger fan ut skreven en orale woard. Ik fyn ut un groate ear om dy openingshandeling offisjeel te ferrichten. Mar hoe in de goedechheid doën je dat nou op un bitsje orizjinele manier. Un sleutel op un geelswart kussentsjes is feultste alledaags. Met un skear un geelswart lint deurknippe leek mij ok nyt futdaleks in anmerking te kommen foar de orizjinaliteitspriis.

En dan mut der nòch un link weze met de múzyk. Dêrom gaan ik tòch nòch even teruch naar de Golden Earring en ut drukstòkje fan Cesar Zuiderwijk. Ik had dat kleinoad fandaach overdrage willen an ut Stichtingsbestuur fan de Popkelder. Mar helaas ut liep toendertiid anders en wees nou earlek op un houtsje bite is fanself ok nyt alles.
Dêrom bin ik bij un nasaten fan buurman Loadsje Poiesz weest.

En dêr hew ik un heel pakje drumsticks metkregen. Drumsticks dy’t je opete kanne en met ut overhandegen fan dizze drumsticks an Hille Stellingwerf ferklaar ik de Popkelder fan Sneek offisjeel foar opend! En nou hoop ik mar datstou gyn fegetariër bist, as ut wel su is dan geeftst de drumsticks mar deur, an de wethouwer befoarbeld!


* Fòlgens kenner Lieuwe Toorn, was ut nyt Cesar Zuiderwijk mar Sieb Warner! Ut sú sumar kanne, mar foar ut ferhaal doe’t ut der ferder nyt toe. Dy Warner het overigens mar un jaar bij de Golden Earring speuld, las ik.